Sa isang iglap lahat nagbago.. parang kulang na lang hatakin ko muli ng sandali pabalik sa panahong una kong naramdaman na mahal kita… sa haba ng panahon na lumipas gusto kong ipakita sayo na minahal kita ng higit sa buhay ko… gusto kong dalhin ka sa panahon kung saan sinabi ko sa sarili ko na ikaw ang lalaking pakamamahalin ko habang buhay… pakinggan mong mabuti dahil minsan ko lng sinabi yon, ngunit hanggang ngayon dala-dala ko pa rin ang mga salitang iyon sa puso ko…
Minsan nangarap ako na maging akin ka na sana… halika! hawakan mo ang kamay ko dadalhin kita sa panahon kung saan mahabang taon akong naghintay para maging akin ka lang… nakikita mo ba kung gaano ako kasaya ng sinabi mong “Will you marry me?”.. nakita mo ba ang mga luha sa gilid ng aking mga mata.. naramdaman mo ba and bilis ng tibok ng puso ko sa saya… nakita mo rin ba ang takot? at pagkasabik?… kumapit ka sa akin dadalhin kita sa panahon kung saan,,, nasaktan ako ng… hindi ka tumupad.. napansin mo ba kung paanong unti-unting gumuho ang mundo ko?… pero sa kabila non ipinaglaban kita… pinaglaban ko ang pagmamahal ko.. nakikita mo ba kung paanong ayaw kong bitiwan ang pag-ibig na yon?… kasi iyon lang ang nagpapasaya sa akin…maraming bagay ang nagpapangiti sa akin sa tuwing naaalala kita… halika ka! samahan mo ako, mahal ko… dadalhin kita sa panahon kung saan lagi kong binabalikan ang magagandang alaala natin.. nakikita mo ba ang ngiti sa aking mga labi? napansin mo ba kung panong ayaw kong idilat ang mga mata ko?, nangangamba kasi ako na baka mawala ka… nakakatuwa pero… oo.. lagi akong naghihintay sayo… kahit abutin ako ng madaling araw sa labas ng bahay namin… kahit pinapapasok na ako ng tatay ko…at kahit malakas ang buhos ng ulan.. hindi ko sinusunod yon..kasi ang gusto ko lng makita ka…. nakikita mo ba? kung andon ka ulit sa panahong ‘yon darating ka kaya para makita ko? at yakapin o hahayaan mo akong maghintay?…
…alam mo ba kung gaano ako kasaya ng sa pangalawang pagkakataon niyaya mo ulit ako.. “will you marry again?”… hawakan mo ang kamay ko dadalhin kita sa panahon na ito kung saan mas naging lamang ang pangamba kesa sa saya… pikit mata akong sumagot ng “oo” .. ang bilis ng tibok ng puso ko…ngunit may takot… masaya ako… masayang-masaya… Paulit-ulit kong binabalikan ang alaala kung saan.. ikaw ang naging first dance ko… nakikita mo ba? ang saya-saya ko… first time ko kasi yon… para akong nsa langit.. hind ko makalimutan ang init ng mga palad mo habang hawak mo ang mga kamay ko at dahan-dahan tayong nagsasayaw… kahit wala nang musika patuloy pa din tayong nagsasayaw…sabi mo pakinggan lang ang tibok ng puso natin at iyon ang magsisilbing musica… nakita mo ba?
Minsan nangarap ako na maging akin ka na sana… halika! hawakan mo ang kamay ko dadalhin kita sa panahon kung saan mahabang taon akong naghintay para maging akin ka lang… nakikita mo ba kung gaano ako kasaya ng sinabi mong “Will you marry me?”.. nakita mo ba ang mga luha sa gilid ng aking mga mata.. naramdaman mo ba and bilis ng tibok ng puso ko sa saya… nakita mo rin ba ang takot? at pagkasabik?… kumapit ka sa akin dadalhin kita sa panahon kung saan,,, nasaktan ako ng… hindi ka tumupad.. napansin mo ba kung paanong unti-unting gumuho ang mundo ko?… pero sa kabila non ipinaglaban kita… pinaglaban ko ang pagmamahal ko.. nakikita mo ba kung paanong ayaw kong bitiwan ang pag-ibig na yon?… kasi iyon lang ang nagpapasaya sa akin…maraming bagay ang nagpapangiti sa akin sa tuwing naaalala kita… halika ka! samahan mo ako, mahal ko… dadalhin kita sa panahon kung saan lagi kong binabalikan ang magagandang alaala natin.. nakikita mo ba ang ngiti sa aking mga labi? napansin mo ba kung panong ayaw kong idilat ang mga mata ko?, nangangamba kasi ako na baka mawala ka… nakakatuwa pero… oo.. lagi akong naghihintay sayo… kahit abutin ako ng madaling araw sa labas ng bahay namin… kahit pinapapasok na ako ng tatay ko…at kahit malakas ang buhos ng ulan.. hindi ko sinusunod yon..kasi ang gusto ko lng makita ka…. nakikita mo ba? kung andon ka ulit sa panahong ‘yon darating ka kaya para makita ko? at yakapin o hahayaan mo akong maghintay?…
…alam mo ba kung gaano ako kasaya ng sa pangalawang pagkakataon niyaya mo ulit ako.. “will you marry again?”… hawakan mo ang kamay ko dadalhin kita sa panahon na ito kung saan mas naging lamang ang pangamba kesa sa saya… pikit mata akong sumagot ng “oo” .. ang bilis ng tibok ng puso ko…ngunit may takot… masaya ako… masayang-masaya… Paulit-ulit kong binabalikan ang alaala kung saan.. ikaw ang naging first dance ko… nakikita mo ba? ang saya-saya ko… first time ko kasi yon… para akong nsa langit.. hind ko makalimutan ang init ng mga palad mo habang hawak mo ang mga kamay ko at dahan-dahan tayong nagsasayaw… kahit wala nang musika patuloy pa din tayong nagsasayaw…sabi mo pakinggan lang ang tibok ng puso natin at iyon ang magsisilbing musica… nakita mo ba?
Lahat ng yan.. mga alaala ko na tintago ko sa puso ko… marami pa akong pinapangrap… subukin mong pumasok sa puso ko ngayon… kahit minsan lang… andito ka lagi…. totoo, nagagalit ako sa iyo ngayon… kasi, nasasaktan mo ako… pero ang mga alaalang yon ang nananatili sa puso ko upang mahalin pa kita ng paulit-ulit…
Sana lang…. kaya kong ibalik ang panahon na ‘yon ngayon mismo… sana lang pwede mangyari… dahil kung magkatotoo… doon muna ako sa mga panahon na ‘yon…. dun muna ako magtatago… upang maramdaman ko ulit ang pagmamahal mo….. sana lang….
No comments:
Post a Comment